Annemi büyük bir sevgi yumağı olarak görüyorum. Hani şu kedilerin ellerine geçirip devamlı sağa sola attıkları ip yumakları gibi. Ben o kediyim annem de o yumak. Yakaladığım yerde çenesinden, burnundan, göbeğinden öpüyorum ama en çokta gözlerinden. Çok tatlı oluyor gözlerinden öperken.
Ama son bir yıldır bu alışkanlığımı değiştiren bir şey oldu. Bir göz... Evet evet bir göz. Şöyle yeşil olanından. Ama nasıl güzel... Şimdi yakaladığım yerde o gözleri öpüyorum. Sevgi yumağım ikiye bölündü. Artık biri yeşil...