Yurt içi yurt dışı fark etmeksizin hala yaptığım ve çok da keyif aldığım eylemlerden biridir kartpostal göndermek.
kendimi bir 19. yüzyıl romantiği olarak tanımladığım için aldığım mühürleri basıp şık bir zarf içine koyarak göndermeyi çok seviyorum. ne var ki türkiye'de kartpostal kültürü gelişkin olmadığı için güzel kartlar bulmak pek kolay değil. yine de kartınızın başkasına ulaşması ve sonra onun da size bir kart atması beni daima heyecanlandırır. taşucu'ndaki klostrofobik ptt şubesinden toronto'ya kadar yolculuk edebilme imkanı olması o küçük karton parçasının beni çok sevindiriyor, dahası o kartonun değil üzerindeki sözcüklerin yaptığı yolculuktur asıl beni mutlu eden.