can bonomo'nun bugün ilk kez dinlediğim hayata sımsıkı tutunduran şarkısı.
öyle bir anın üzerine denk geldi ki hayatın vazgeçme demesi gibi oldu...
Sanma acıtmaz dünya seni o kafeste Her gün aynı tebessüm her gün aynı beste Küçük, sarhoş musun? Kaçılacak yerin yoksa aynalar bile hüzün Aşılacak dağlar önünde bak yolların uzun Küçük, mutsuz musun? Bak oyuncaklar var önünde deste, deste Hevesle yanan mum sönmez güçsüz bir nefeste Sen korkma yeniden doğar güneş Tut cebinde ne kaldıysa hatalarından Koy kendi kendini kendi yerine Korkarsan adım almaktan ya da Tut ki derinlere dalmaktan Sen korkma yeniden doğar güneş Tut cebinde ne kaldıysa hatalarından Koy kendi kendini kendi yerine Korkarsan adım almaktan ya da Tut ki derinlere dalmaktan Sen korkma yeniden doğar güneş Yok mu elinden tutan ya da biraz tütün? Gülüşlerin paramparça, yalnızlığın bütün Küçük, duyuyor musun? Anlamasın kimse boş ver onları biraz Sevgi nedir bilmeyen şiirden anlamaz Küçük, yazıyor musun? Bak kalemlerin var önünde deste, deste Hevesle yanan mum sönmez güçsüz bir nefeste Sen korkma yeniden doğar güneş Tut cebinde ne kaldıysa hatalarından Koy kendi kendini kendi yerine Korkarsan adım almaktan ya da Tut ki derinlere dalmaktan Sen korkma yeniden doğar güneş Tut cebinde ne kaldıysa hatalarından Koy kendi kendini kendi yerine Korkarsan adım almaktan ya da Tut ki derinlere dalmaktan Sen korkma yeniden doğar güneş Sen korkma yeniden doğar güneş Sen korkma yeniden doğar güneş Tut cebinde ne kaldıysa hatalarından Koy kendi kendini kendi yerine Korkarsan adım almaktan ya da Tut ki derinlere dalmaktan Sen korkma yeniden doğar güneş