sözlükte kendisinin kafasına en fazla vurmuş insan olarak; hiçbir üslubun tek başına kendisini haklı çıkartamayacağını şu yaşına kadar anlayamamış, üslubu "siktir git" sınıfına inse bile, anlatmak istediğinden uzaklaşmaması gerektiğini de keşfedememiş yazar. burada beni abi yerine koyup kendisine söylediklerimi dinlediğini bildiğim için buraya bir şeyler yazacağım.
kendisini benim mini halim olarak görüyorum. ilk ağzına sıçtığımda, bar tuvaletine sokup ağzını burnunu kıracağımı da yazmıştım, "ne bekliyorsun, hadi" diyerek "o işler o kadar kolay değil aslan" mesajı vermişti. her zaman dik kafalı, her zaman "bu böyledir" mantığına sahip olacak, bundan eminim ama üsluba yönelik eleştirileri de siklemesi gerekiyor. konudan uzaklaşmayı üslup sağlayabiliyor ve ne dediğinden çok, nasıl ilettiğin önem kazanıyor. bu noktayı hissedip ya üslubu ya da içeriği doğru yöne doğru çevirmek lazım. ben de bazen bu iki noktada fena halde çuvalıyorum. genelde sıçtığımı anlayıp ortamı terk ediyorum, kendime reset atmaya çalışıyorum. robert ise, öfkesini dışavururken üsluba abanıp içeriğin bile isteye önemsizleşmesini doğru buluyor, "göte göte demeyeceksek, neden yaşıyoruz ki abi?" mottosunun bayrak taşıyanlarından biri olmaya amaç ediniyor. üslubu her zaman "sizler de iyi misiniz efen'im?" sınırına yükselterek doğru tartışma zemini aranamayacağı gibi, içerikten uzaklaşmayı üsluba yedirerek ilerlemek de hiçbir zaman alttan almak olamaz, olamayacak. bu dengeyi kurduktan sonra, en "eşsiz" içeriği herhangi bir yere yansıttığı iddia edenlere karşı bile "amcı" gibi bir suçlama yapılmayacağını; illa ki yapacaksa bunu kıraathane köşelerinde yapması gerektiğini anlayacaktır.
benim kendisinden halâ umudum var, halâ benim şu anki halime, benim yapabildiğimden daha etkili ve başarılı bir yolla ulaşabileceğini düşünüyorum. kalın kafalı olmayı bırakmalı, "dediğim dedik" yaklaştığı her olayda üslubundan ötürü ilk suçlanacak olanın kendisi olacağını bilmeli, her tartışmayı göğsünde apolet olarak taşıyabilmesi için ürettiği tartışma içeriğini her zaman "istediğimi anlattım" çizgisinde tutabilmeli. bunları yapabildikten sonra, hiçbir egoist insana kendisini açıklamak zorunda kalmayacak, "amcı" gibi belaltı suçlamaları tercih etmeyecek.
biraz dinlenmiş olur, kendine gelirsin. geri döndüğünde, bende bıraktığın umudu yeşertme yolları üzerinden gözlerimi yaşartacağını da düşünmeye devam ediyor olacağım.