her filozof çok yönlü anılabilir; ama foucault, iktidar kelimesiyle eş anlamlı sayılabilecek bir düşünür. kapitalist ekonomi ilişkileri bir iktidar biçimidir, ataerkil dünya, anaerkillik üzerinde bir tahakkümdür. evde, iş yerinde, okulda, hastanede ya da oturduğumuz apartmanda... iktidar, her yerdedir. tüm toplumu denetleyen gözetleme kulesi, devlet biçiminde kendini gösterir. foucault kitaplarında en sık jeremy bentham' ın bir önerisinden bahseder: panoptikon hapishanesi. foucault günümüzü görseydi muhtemelen panaptikonun farklı biçimlerde yaşam alanlarımızda kendi onayımızla kurduğumuz kulelerinden bahsederdi. doğrudan marksizmi hiçbir zaman kabul etmeyen bu fransız düşünürün en sevdiğim alıntısıyla kısa keseyim. ''günümüzde, tüm kurumların -fabrika, okul, psikiyatri hastanesi, hastane, hapishane- amacı, bireyleri dışlamak değil; sabitlemektir. fabrika bireyleri dışlamaz, onları üretim aygıtına bağlar. okul, bireyleri kapatırken bile dışlamaz; onları bir bilgi aktarım aygıtına bağlar. psikiyatri hastanesi bireyleri dışlamaz, onları bir ıslah aygıtına, bireyleri normalleştirme aygıtına bağlar. bu kurumların sonuçları bireylerin dışlanması olsa da, ilk amaçları bireyleri normalleştirme aygıtına bağlamaktır.'' büyük kapatılma kitabındaki bu sözler, fuko' nun 'normal insan kurgudur' önermesinin temelleridir.