dünya ve ahiret mutluluğunun temeli olan korkudur.
allah'dan(cc) korkan, kazancında her daim helal arar. harama gözü kaymaz. az ile yetinir, verilene şükreder, dertleri, kaza ve belaları sabırla karşılar. kimsenin hakkına girmez. başkalarındaki mal mülke karşı haset beslemez. herkes için iyilik ister. komşusu aç iken kendisi tok yatmaz.
allah(cc) korkusu genelde yanlış anlaşılır. bu, allah(cc) beni cehenneme atacak korkusu değildir. nakşibendi tarikatının osmanlı hakkani kolu şeyhlerinden rahmetli, şeyh abdulkerim kıbrısi hazretleri bu korkuyu şöyle tanımlar: "biz allah'tan korkarız. niye korkarız? bizi cehenneme atacak diye mi? hayır! biz o'nun yolunda hizmetteyiz bizi neden cezalandırsın. cennete almayacak diye mi? o da değil. aşık olan ne yapsın cenneti cehennemi! allah ibadet edilmeye layık olduğu için ibadet ederiz biz. cenneti de cehennemi de yaratandan korkarız. bizi sevmemesinden, buna neden olacak ameller işlemekten korkarız. yani allah ile aramızı bozmaktan korkarız"