Bedeni ölüme hazırlar ruhun istediğin kadar coşsun ve istemediğin kadar reddetsin ölümü. Kanser işte böyle bir illet. Sen daha 17sin demiyor. Bedeni öldü, ruhu nerede? O capcanlı o neşe dolu ruh nerede? O parlayan gözler nasıl da soldu? Onun acıları son buldu hiç ölmemek istememesine, o kadar yaşamak için direnmesine rağmen. El değiştirdi acı. Ondan bize kalan bir yürek sıkışıklığı. Ölüm yakışmadı hiç. Ölüm. Reddediş. Sahi hala aklım almıyor. Sen? Sen... nasıl olur?