yıllar yıllar evvel izlediğim, zihnimde bir yerlerde beğenmediğim bilgisi ile kayıtlı olan ama çok kısa zaman önce yeniden izlediğimden beri gelmiş geçmiş en iyi korku filmlerinden birisi olduğuna kanaat getirdiğim film. bunun sebebi muhtemelen o zamanlar korku filmlerini sevmiyor oluşum. halbuki bu film sadece korku kategorisi içinde değil, genel anlamda değerlendirildiğinde de ciddi anlamda çok iyi bir film. demek ki ben filmden de anlamıyormuşum.* sonradan korku filmi müptelası olduktan sonra bunu izlemem belki de şanstır, bilemiyorum. iyisini, kötüsünü görüp en sonunda en iyisini daha iyi değerlendirebildiğim için bir yandan da mutluyum aslında.
korku filmleri aslında öyle kolay kolay belli başlı bir senaryo eşliğinde ilerleyip tüm parçaların sorunsuzca birleştiği şekilde bitmezler. bir şeyler mutlaka havada kalır ve izleyiciyi ''ya tamam da bu niye böyleymiş, ne oldu şimdi bitti bu, hani açıklamadılar bir şey'' diyecekleri milyon tane soru ile bırakıp çat diye biterler. the ring filminde de samara ile alakalı bir sürü soruya herhangi bir yanıt verme gayretine bile girilmemiş olmasına rağmen filmin yönetmeni gore verbinski'nin yarattığı o karanlık atmosfer o kadar başarılıdır ki korku filmi hayranlarının bu filmi izlerken iliklerine kadar huzur dolduklarına eminim.
filmin başrolü naomi watts bu filmde o kadar güzeldir ki bundan sonra oynadığı ve mantıken çok daha güzel gözükmesi gereken king kong filminde dahi buradaki gibi güzel gözükmez. tabii ki başarılı oyunculuğuna da es geçmemek lazım. oyuncu olarak en başarılı performanslarından birisini de bu filmde gerçekleştirmiş.
bu filmdeki meşhur samara karakterinin kuyu sahnesi ve televizyonun içinden çıkışı zaman içinde filmin kendisinden bile meşhur olup ''ya işte biliyoruz bu filmin hikayesini nedir yani'' etkisine sebep olsa da gerçek bir korku filmi izlemek isteyen herkesin izlemesi gereken bir filmdir the ring.
