peyami safa'nın yazdığı son roman. kullanılan dil genel anlamda biraz ağır olup bazı cümleleri anlayabilmek ara sıra zorlasa da kimi zaman güldürüp kimi zaman korku filmlerine taş çıkartırcasına korkutacak kadar güzel ve detaylı kaleme alınmıştır. her çevrilen sayfa peyami safa'nın edebi konuda ne kadar yetkin olduğunu kanıtlar niteliktedir ve okuyucu bunu büyük bir keyifle farkeder. daha önceki yazar arkadaşın bahsettiği gibi yapılan çıkarımlar, karakterlerin iç çatışması gerçekten etkileyicidir. kitap bittiğinde ise gerçekten yalnız hisseder insan. velhasıl kelam, öyle güzel bir psikolojik romandır fakat hakettiği şöhrete kavuşamamıştır hiçbir zaman.