Nasıl da canım çekti başlığı görünce. Tabiri caizse ağzımın suyu aktı. Bizim semtin bir lahmacuncusu vardı. Seyyar satıcıydı ama elinin lezzeti efsaneydi. Her gördüğümde iki, üç, hatta aç olmama göre dört tane alırdım. Tanımıştı beni adını bilmediğim satıcı. Her zaman ona yaklaşırken yüksek sesle bağırırdı "lahmacuunn, sıcak sıcak lahmacun. " hep de tavlardı beni karşı koyamazdım. Hem de arasına domates, kıvırcık, soğan öyle ıvır zıvırlar koymazdı. Elinin lezzeti o kadar iyiydi ki biz de arasında bunlar olsun diye aramazdık. Lokantalarda o lahmacunun tadını bulamadım hiç. Keşke gene gelse...
