insanlık dünya kaynaklarını yani aslında kendini, özünü tüketiyor. elbette üzerinde insan kalmayınca da dünya olmaya devam edecektir ama ciddi anlamda tahrip olmuş olacak. doğa belli bir dengeye yine ulaşır, ulaşan yeni modelde yeryüzü ne kadar yaşanabilir bir gezegen olur, orası meçhul.
sonuç olarak ciddi anlamda gerçekleşen bir durumdur. işin garibi bu gerçekleşmekte olan durumun farkında çok sayıda insan olmasına rağmen bunun tüketim alışkanlıkları üzerinde hiçbir etkisi yoktur. insanlar bu tüketim modeli ile her şeyi mahvettiklerini fark etseler bile ellerindeki imkanlardan vazgeçmiyorlar. eskimeden atılan giysiler, kullanılmayan ayakkabılar, her sene değiştirilen telefonlar ve tabii en önemlisi suyu israf etmeler, bunlara kaçınız dikkat ediyor? eleştirmek kolay ama günlük yaşantınızda minicik bir değişiklik bile yapmak istemeden bu şekilde bakmak bana doğru gelmiyor. üstelik modern hayat tam bir tüketim canavarı yaratıyor, insanlar da bu hayatta olmak zorundayız, başka alternatifi yok diyerek bu çılgınlığa normal bir şeymiş gibi uymaya devam ediyor. bunu toptan bir yok olma hikayesine dönmeden nasıl fark edecekler, ben bilmiyorum. bilen varsa bana da söylesin.