türk dizisi izlemeyeli çok uzun zaman, yabancı dizi izlemeyeli ise uzun zaman oldu. seri olan hiçbir şeyi sevmiyorum. neyse ne, bir şekilde ısrar kıyamet izledim ilk iki bölümünü. üç hikaye gördüm, birine hayretle baktım çok bildiğim bir kesit, aynı mı acaba ? o hikayenin de devamını izlemedim. insanın yaraları nasıl sızlıyor. gerek var mı travma seyretmeye, ülke her anlamda yeterince travmatik, ama bir empati gücü verebilir. dizilerden tarih öğrenen bir millet olarak, belki toplumun psikolojik yapısına bakar, psikolog bile oluruz.
psikolojimiz çok önemli. anlatmak, anlatabilmek ne kıymetli. o yükleri yalnız taşımak zor. keşke anlatabilsek, bağırabilsek hepimiz. ben sadece fısıldayabildim belki yıllar sonra, belki de onu bile yapmadım. ama yaptığımı sanmak bile beni iyileştirdi. keşke hepimizin iyileştiren insanları ve iyileştirebildiklerimiz olsa.
ez cümle; teknik açıdan 4/10 konu 7/6 senaryo 5/10 oyuncular 8/10 kostüm/sahne 6/10 genel 6/10