zeytinli rock festivalleri dışında 50. yıl konserlerinde de canlı dinleme şerefine eriştiğim efsanelerin efsanesi rock grubu. herhangi bir müzik aletine cahit berkay'ın eli değmeyiversin, enstrüman yeri geliyor ağlıyor, yeri geliyor ağıt yakıyor. öyle de mükemmel bir sanatçı kendisi.
bir de hangi röportaj hatırlamıyorum ama bir anılarını dinlemiştim cahit abinin ağzından, barış manço ile beraber turnede oldukları bir zamanda minibüse yakıt alınacakmış. makbuza da "barış manço ve moğollar" yazılması istenmiş petrolden. makbuzu sonradan kontrol ettiklerinde ise barış manço'ya baba deme ihtiyacı hissetmiş cahit berkay, neden mi? petroldeki adam makbuza "barış manço ve oğulları" yazmış. *
şimdi bulamadım röportajı ama bulunca editleyip eklerim.
edit: röportaj değil konserden bir kareymiş ama buldum hikayeyi. burdan