yapabilenlerin şanslı olduğunu düşündüğüm eylem.
ben hayatımın kötü giden bir dönemini düzenli olarak bir hayale tutunarak toparladım. şöyle ki, çok üzüldüğüm bir derdim vardı (çözmenin mümkün olmadığı, sadece geçmesini beklediğim) ve her gece yatağa yattığımda o konuyu düşünmemek için belirli bir hayale sığınıyordum. bu 2-3 ay böyle gitti kurduğum hayali evrimleştirdim, geliştirdim, olabilecek en mükemmel hale getirdim. sonra bir akşam yatağa yattım ve kendimi yokladığımda üzüntüm geçmişti. ama aynı hayali bir daha kuramadım. resmen amacına hizmet etti ve beynimden uçup gitti. işin kötü yanı, o günden sonra başka hayaller de kuramıyorum. sanki ömrüm boyunca bana bahşedilen bir hayal kotam vardı ve hayatımın o döneminde hepsini kullandım bitti gibi hissediyorum