esasen kökeni 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başlarındaki klasik avangard müziğine dayanan alt tür. söz konusu zaman dilimi için claude debussy ve erik satie eserleri örnek gösterilebilir. daha sonraları john cage'in deneysel yaklaşımıyla süren bu anlayış 1960'lı yıllarda karl Stockhausen, terry riley, la monte young ve tabiki miles davis gibi üstadların elinde çeşitlenmeye başlamıştır. 70'lerin sonunda çıkan ve türle özdeşleşen isim brian eno'ya ait "music For airports" albümü ise modern ambient müziğin atasıdır desek yanlış olmaz.