bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Kurtlar kışın, yiyecek az, hayat zorluyken sürü oluştururlar. yazın her kurt yalnız kurttur. insanların ülkesinde kural tersine işliyor. hayat keskinleştikçe, panik arttıkça yan yana durmayı bırakıyor, bencilleşiyorsunuz. tersini yapabilen topluluklar, kabileler kavimler önlerindeki dağınıklığı savurup atıyor, en tepeye çıkıyor. Bunun için sürüde her kim varsa, hepsinin içine sinmiş bir örgütlenme gerek, sürüyü düşünen alfa gerek, önden gidip toyları tuzaklardan koruyacak yaşlı kurtlar gerek, yaşlı kurtları geride bırakmayan gençler gerek... yine kurtlara döndüm. bugün ikinci dördün, kafam tam yarısında.
Bu hafta iş görüşmeleriyle geçti. Sene başında kendime bu yıl 12 iş görüşmesine girme sözü vermiştim, bu hafta üçüne girdim, çeyreği bitti. iş görüşmesine çağırılmıyorsanız merak etmeyin. gönlünüzdeki işin dört beş kademe altına başvurun, en azından çağrılıyorsunuz.
Niyetim işe girmek değildi: İnsan yalnızca işe gereçekten ihtiyacı olduğunda, işi gerçekten istediğinde görüşmelere girerse paslanmış oluyor. heyecan yapıyor, yapmazsa tutuk kalabiliyor, kalmazsa yavşak bir intiba bırakabiliyor. Hani görüşmeden sonra "şunu neden şöyle demedim, bunu neden böyle yapmadım" faktörünü aza indirmek için, rahat geniş, işe girmeyeceğini bilerek görüşerek antreman yapmanın yararı olur (mu onu deniyorum. bu sene denemeler yılı. bakınız yukarısı). İş görüşmeleri ile ilgili önerilerimi ayrıca, iş görüşmeleri başlığında yazacağım.
soracaksınız hiç işim yok mu: yok. boşum çok.
bu aralar kıştayız. sürüde kalıp maaşa * koşmakta fayda var. * antremanlı olmakta fayda var. uzun dönemde kendi işimin peşinden koşacağım, şimdilerde yolunu yapıyorum.maaşlı iş, bunun koşullarını yaratırken aç kalmammı sağlıyor. bakarsın yaz gelir, sürüden ayrılma vakti gelir. ya da kriz öyle bir döner ki, kafamdaki fikirlere yaz gelir, öyle yoluma giderim.