İstanbul Fındıkzade'de oturuyorduk o zamanlar. Eşim Kartal tarafında bir hastanede ameliyat olmuştu. Ameliyat sonrası kontroller için hastaneye gittik ama bir karnımız acıktı. Dönüş yolunda kebap, lahmacun yapan yer arıyoruz. Aksi gibi önümüze denk gelmedi. Daha sonra "Nayla" isimli bir restoran gördük. Koşarak girdik. Hemen masaya oturduk. Garson geldi. Neler var dedim. "Turşu kavurma, mıhlama, hamsili pilav ..." la bunlar ne, dedim içimden. Ya kardeş ben bunları bilmiyorum dedim. Garson isterseniz herbirinden azar azar yapalım dedi. Kabul ettik. İlk mısır ekmeğini getirdi masaya. Bu kek mi dedim. Bi tadına baktım, olamaz böyle bir lezzet. Efsane. İri çekilmiş mısırdan yumuşacık ekmek. Bi de mıhlama gelince o ekmek ana yemek oldu. Sonra 10 farklı yerden aldım, aynı tadı yakalayamadım. Mısırın un gibi olanı değilde irmik gibi çekilmişinden çok daha lezzetli oluyor. Şekli de keke benziyor.