kokusu yaşam sevincini artıran şeylerin başında gelir.
karadenize özgü bir şey olmasına rağmen, yazısız bir kuralı var sanırım, karadeniz fırınlarında, pastanelerinde ya da lokantalarında denk gelmezsiniz. ben de sadece evde pişirileni yedim. tavada kızartılarak ya da fırında yapılabilir. yağdan ve işten kısmak adına fırını tercih ederim. iki dakika almaz hazırlaması. çoğu kişinin aksine buğday unu hiç katmam ekmeğime, bence tadını seyreltiyor.
doğu karadenizliler dışında pek seveni yoktur zaten. dışarıdan yedirdiğim kimsenin çok bayıldığını görmedim şimdiye kadar. tadı yoğun, kalorisi yüksek, kokusu baş döndürücüdür. her sene 3-5 kilo fırınlanmış unu bin bir zahmet yüzlerce kilometreden taşıdığım için insanların sevmemesi benim için büyük avantaj. yemeğe misafir gelecekse mutlaka yapıyorum, büyük bir işmiş gibi de "bakın size karadeniz usulü mısır ekmeği yaptım" diye sunuyorum. sonra kimse beğenmeyince de tamamını gömüyorum.
İş yemeğe geldiğinde çok sinsi birine dönüştüğüm doğrudur.
