1. tevazu (alçakgönüllülük) huyuna sahip kimseler için veyahut sade bir görünüme sahip herhangi bir "şey" için kullanılan sıfattır.

    ayrıca semavi dinler için yeri çok mühim olan bir insan karakteridir. mevlana'nın 7 öğüdü içerisinde "tevazu ve alçakgönüllülükte toprak gibi ol" şeklinde geçmektedir ve Hristiyan ilahiyatçıları tarafından 7 ölümcül günahtan birisi "kibir"in aksi olarak sayılmış olan erdemdir.

    her ne kadar insanlar arasında takdir görse de psikoloji dalında farklı şekillerde incelenmektedir. bunlardan birisi fuzuli yere gösterilen tevazunun insanı ve yaptıklarını diğer kişilerin gözünde değersiz kılması iken; diğeri ise aşırı tevazunun, özünde kibrin dışarıya maskelenmiş şekilde vurumu fikridir.

    düzenleme: tanım
    #195612 kursun asker | 5 yıl önce (  4 yıl önce)
    0genel terim