kanımca kadın-erkek ilişkisi üzerine yapılan gelmiş geçmiş en iyi filmler arasında, belki de en iyisidir.
öncelikle filmdeki yapay zekayı saçma bulan yetersizler için belirteyim ki, filmin harika diyalogları yapay zeka ile kurulmuş olsa da, gelişmiş teknoloji veya yapay zeka filmin içeriğinde yer almıyor. o sadece değinilmek istenen konulara ulaşabilmek amacıyla diyaloğu oluşturmak için kullanılan bir araç.
peki bu film neden aşk üzerine yapılanlar arasında bu kadar başarılı? onun sebebi de ilişkilerdeki kilit noktaları vurguluyor olması... örneğin,
"bedenden bağımsız, salt zihin ile ilişki yaşamak mümkün müdür? zihinsel uyum parametresi, bir ilişki için gerek ve yeter şart olabilir mi?"
"aşk -en azından insanlar tarafından tarif edildiği şekilde- bir saçmalık mıdır, yoksa mantıklı bir açıklaması var mıdır?" “insanın aynı anda birden fazla kişiyi sevip, onlara bağlanması mümkün mü?”
"insanın aynı anda birden fazla kişiyi sevip, onlara bağlanması mümkünse bu doğru mu? doğru değilse yanlış bunun neresinde?"
"sevgiyi bölüştürmek insana neden rahatsızlık hissi verir?"
"don juan olmak aşkın neresindedir?"
"aşk durumu ile tarif edilen ilişkilerin gücü, bireylerin değişmesi ve birbirini daha yakından tanımaya başlamasıyla birlikte zayıflamak durumunda mıdır?" . . . vs
kurgudan, müziklerinden, yönetmenin başarısından, joaquin phoenix'in oyunculuğundan söz etmeye gerek görmüyorum bile...
"yha ama film çok uyuşuk" diyen demet akalın tipi kadınların veya ibrahim tatlıses minvalindeki adamların eleştirilerini boş verip izleyin derim.
