şiir yazan herkes şair midir? öyle değilse; şairlik bir meslek demek oluyor. bir dönem para da kazandırdı şairlik, hala da basılı kitaplardan kazandırıyor. bir başka dönemse eline kalemi alan şairlik yaptı.
zaten ülkemizde herkes şair. bu ülkede deli olmamaya çalışmanın zorluğu ile şair olmamaya çalışmanın zorluğu kapışır. hüzne hazırlıklı olarak dünyaya yeni bireyler getiren topluluklardan biriyiz. şimdi bu durum azalsa da yakın dönemde her doğan nazım hikmet'ti, can yücel'di, attila ilhan'dı... herkes en azından bir şiir yazmayı denemiştir. ve şair olmuştur, basitinden.
benim tepkim şiirin bir felsefesi olduğunun atlanması. eline kalem alan kişi kafiyeyle, söz uyumuyla, iki üç afili cümleyle bu işin "tamam" olduğunu sanıyor. ben kendimi de bu gruba atıyorum ki zaten yıllar oldu şiir yazmayalı. felsefe yapmak kolay mı ki bu ülkede. elbette zor. kafa dolu bir kere. suçlayamam kimseyi. antoloji.com 'da denk geliyorum; öyle amatör şairler var ki felsefesi yok hiçbir şiirlerinin, kelime kalabalığı. hani atsan torbaya yüz kelime rastgele çek az çok aynı şeyler çıkar. letrizm ile şiir yapmak bile felsefe içeriyor sonuçta, isyanımı anlayın *.
sözün özü; şair olmak bir anlamda filozof olmayı da gerektirir bana göre. en azından düşünür. en azından düşünmeyi gerektirir.
düşünerek, işleyerek şiir yazan amatör şairleri tenzih ederim. denk geldiğimde öyle çok keyif aldığım şiirler de oldu.
