bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Kendini zaman zaman terk edilmiş hissediyordu. Hiç ait olmamış gibi, hiç sahip olmamış gibi. Vatansızdı. Bu kendine ayırdığı çöplük bile fazlaymış gibi geliyordu.
Silkindi. Gerekirse zorla alacaktı sahip olduğunu düşündüğü şeyleri. Çöplükse çöplük, mutsuzluksa mutsuzluk. Duygu seçebilecek durumda değildi ki zaten mutsuzluğun da en az, insanı iyi hissettiren duygular kadar yaşamaya değer olduğunu düşünürdü. Asıl korkaklığın, hissizlik adına verilen çaba olduğunu düşünürdü. Korkardı zaman zaman korkulara düşmekten. Üstüne üstüne yürürdü bu yüzden başkalarının kaçtığı duyguların.