bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
her şey bir perdenin aralığından yüzüme düşen ay ışığıyla başladı.
ışığın ve gölgenin birbirini tamamlayan o inanılmaz görüntüler yeni bir keşifle yüzleştirdi. elimin üzerindeki gölgelerin o kadar karanlık olmadığını ifşa edici bir güzelliğin ortaya çıkışı tam da ışığın olduğu yerde başladığını hissettiğimde içimdeki gölgelerimi de sevmem gerektiğini öğretti. her zaman bizlere karanlık yanlarımızdan uzak durmamız gerektiğini öğütlerken büyüklerimiz ışığın, salt ışığın bizi ne kadar korkutacağını da öğretmeyi unutmuşlar. büyümek için çabaladığımız yıllardır hep tünelin sonundaki ışığı takip etmek için yırtınırken içinde bulunan yuvanın karanlığından kaçtık, kaçındık. Hiçbir zaman bizi bununla yüzleştirmediler. aydınlık her zaman güven verici, sağlıklı, iyi ve hoş şeylerin habercisi olarak gösterdiler. gölgeyi, ışığı ışık yapan karanlığı unutturdular. ta ki perde aralığından düşen ay ışığının bir karanlığın içinden geçerek yüzüme dokunması tam da buydu. gölgeler ve karanlıkla birlikte onlarla geliyordu bana.
içimdeki bütün gölgeleri, karanlıkta kalmış yerlerimi görmeye başladığımda o kadar da korkutucu olmadığını fark ettim. karanlıkta bir süre kaldığında gözlerin karanlığı seçebiliyor. rahatlıkla yolu bulup hangi eşyanın nerede olduğunu bulabiliyorsun. biz ısrarla ışık ışık diye tutturduğumuzdan her adım atışımızda tökezledik, düştük, yüreğimizi yardık, diz yarasını can yarasına çevirdik. hâlbuki işler tam da başka.
kuyusu olan insanlardan korkulmaz. hayat boyu o kuyu için merdiven arayanların hikâyesi her zaman çekici olmuştur. lakin merdiven olup da kuyusu olmayan insanlardan çekimser olmalısınız. çünkü her bir şeyde merdivenin basamaklarını tırmanmak için yaslayacakları bir şeye ihtiyaçları olacak ve her defasında merdiven bir duvara yaslanmadığı için tırmanışlarda düşecek. bu yüzden kuyusu olan merdiveni bulduğunda rahatlıkla inip çıkabilir. katiyen düşmez. çünkü sağlamdır artık. yaslayacağı yer boşluk değildir. ama kuyusuzlar için yaşam biraz daha karmaşık, dolambaçlı ve zahmetli geçer. düşüşler biriktirir, her düşüşse yaşadığı hırpalanmalar nevrotik sorunlara neden olabilir.
kuyusuz bırakılmış bir insan evladı olarak hayatta var olabilmek için önce merdivene ihtiyacım olduğunu düşündüğümde aslında geleceğimin en zahmetli yollarını seçtiğimin farkında değildim. her düşüşümü başka şeylere yordum. bir sirk gösterisinin içerisinde merdiveni duvarsız dimdik tutup tırmanacağımı düşünüp cambazlık hilelerine başvururken o kadar da yetenekli olmadığımı artık kendime söyleyebiliyorum.
benin inşasında ailesel ve toplumsal etkilerinin ördüğü duvarları şimdi yıkmaya çalışıp her yıkışımdan edindiğim sağlam tuğlalarından bir kuyu yapıyorum. inşaat işlerinde ne kadar tecrübem olmasa da bir betonun yapılışında neler olması gerektiğini ve yapım aşamasında nelere dikkat edilmesi gerektiğini youtube'dan izleyip pekala öğrenebilirim. hiçbir şey zor olmasa gerek.
inşaat bittiğinde merdivenimin daha sağlam olacağını ve daha sağlam bir şekilde o merdivenden inip çıkabileceğimi biliyorum. karanlığı ve ışığı aynı yuvada taşıyabileceğimi de biliyorum.
türkiye fotoğraf turu projesi için adımını attığım karavan macerası mesailer nedeniyle kaldı. tekrar başladığımda her yapım aşamasını anlatacağım hem de proje akışını. karavan olmadığı sürece projede de mümkün değil. ama bir güzel haber var ki yeni bir fotoğraf kitabı geliyor. çekimler başlandı. bu keşif yolculuğumun ilk basamağı olacak....
içimdeki gölgelerime hükmetme gücün uyanışı tam da dündü. cumartesi akşamı bir kadınla... perşembe günü annemi hastaneye götürüp ardından sonuçların o kadar da iç açıcı olmadığı bir günde tanışma uygulamasında karşıma çıkan bir kadınla... kötülük kimilerinin kemiklerinde yayılıp bütün bedene hâkim olurken kimilerinin ise ruhunda öylece büyür. annemin kötülüğü ise kemiklere sıçramış ve yayılmaya devam ediyordu. artık her sabah bir başka kemiğin kötülükle sarmalandığı an olacaktı. ömrünün geri kalanında bununla baş etmek için yaşayacağız. ikimiz de.
eğer kuyunuz var da merdiveniniz yoksa hiç korkunuz olmasın. o merdiven er ya da geç bir gün oluşuyor. bunu yaratmak için müthiş bir güç var. ancak kuyunuz yok da merdiveniniz varsa o vakit yürümek için önce yolların var olması için çabalayacaksınız bu bir ömür de sürebilir. artık içimdeki merdivene bir kuyu gerek. bunun için kuyu inşa etmeye başladım.
dün yaşananları ise bir başka zamanda anlatacağım. önce bir sevişelim gerisi lavanta çayı.