''Karanlık, bütün günahların üstünü örten kirli bir yorgandır.'' (cemil meriç) Günahın temelinde kötülük olduğunu varsayarsak, insan karanlıktan korkmakta son derece haklıdır.
Fakat öte yandan kötü olan karanlık değil, insandır. Gecenin şerri diye bir tabir olmasına rağmen aslolan gecenin değil, insanın şerridir. Görünmeyeceğine güvenerek ortaya çıkardığımız kötülüklerimizdir karanlığı kötü yapan. İyimser bakış açısıyla Necip Fazıl şöyle tasvir etmiştir bu durumu; ''Bazen karanlık insana, aydınlıkta asla söylemeyeceğimiz sözleri söyleme cesareti verir.''
