o çok sevdiğimiz hayatı ancak kendisine nispetle tanımlayabildiğimiz şeydir.
bu kadar temel bir ''sorun'' olmasına rağmen ölüm yokmuş gibi planlar yapıyoruz. sadece kafamıza göre takılıyoruz. öyle ya biz neleri sığdırdık şu hayata. ama bunun ömürle belirlenen bir sınırı var. işte bu çok sinir bozucu.
bunu bilince çok da anlamlı gözükmüyor hiç birşey. yaşlıların bilgeliği biraz da bunu farketmelerinden ileri geliyor.