Yazmamak için direnme kararımı uygulayamama sebebiyet vermiş can'ımız, kardeş'imiz.
"Kız çocuklarına çığlık atmayı öğretin."
Bunu ben demedim, sen de demedin, sözlükten de kimse demedi; sokaktan birisi veya tribünden bir arkadaş da demedi; e kim dedi bunu ? 2014 yılında "Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı" olan ve ismini bile anmak istemediğim bir zat dedi. Gerçi bu ülkede neler denilmedi ki; değil mi ? Hangi tabular çiğnenmedi ki ? "Yok yahu, bunu da dememiştir herhalde" diyebileceğimiz hangi skandal açıklama yapılmadı ki ?
Ülkenin / dünyanın yıllardır içerisinde olduğu kaos ve skandallara o kadar çok görgü tanığı olduk, o kadar çok yaşadık ve o kadar çok alıştık ki bu başlıkta yazdığım ilk girdide de belirttiğim üzere, kuru bir "üzüldüm" demekten başka bir seçeneğimiz olmadığını içselleştirdik ve ne yazık ki kanıksadık, değil mi ?
Ne yazsak, ne söylesek, ne yapsak gidenler geri gelmeyecek; geride bıraktıklarının acısı dinmeyecek ama bizler unutacağız, ne yazık ki unutacağız, istisnasız hepimiz. "Unutursak kanımız kurusun" deyip de "unutmadığımız" bir şey kaldı mı ? Var mı hatırınızda olan ?
Çocuklarımız, bebeklerimiz dere yataklarına gömülüyor; genç kızlarımız, kadınlarımız yakılıyor, yetmiyor üzerilerine beton dökülüyor. Ve aklımıza şu an gelmeyen binlerce benzeri olay. Neden kimse bir şey demiyor, neden kimse bir şey yapmıyor / yapamıyor diye soruyor muyuz ? Aslında sorduk, defalarca sorduk; cumartesi anneleri de sordu, özgecan'ın ailesi de sordu, hrant da sordu, bizler de sorduk; naçizane tabii.
Yürüdük, bağırdık, isyan ettik, imza kampanyaları düzenledik; sonuç ? Nereye dokunduk ? Nereye kadar gidebildik ? Ve işin en kötü tarafı, Dostoyveski'nin de dediği gibi esas trajik hale gelecek şekilde "olağan" karşılar hale geldik.
Müge Anlı'dan, polis olmasını bekledik. Özgecan'ın babası adliyelerin kapısında yatarken "eeeh şov yapıyor artık" dedik, vb. Ben dedim, sen dedin, sizler dediniz, bizler dedik; hepimiz dedik.
Kahkaha ile gülmelerinin derdine düştük, hayatlarının en güzel çağlarında aynı evde kalmalarına karıştık, o saatte ne işi var dedik, ama mini etekliydi dedik, 30 erkek "yazıyla - oniki" yaşındaki kızcağıza tecavüz edince "kızın da rızası olabilir" dedik, dedik de dedik..
Hayatımda bir tek ekşi'de sözlük yazarlığı yaptım; o da ta ki kulzos ile tanışana kadar. 2006'dan beri yazdım; interaktif yaşantımın tek adresi idi ekşi. Sokakta büyüdüm, ölümden döndüm, ekşi'de 17/25 aralıkta suçlandım, yazarlığım alındı, hayatımın her döneminde yerildiğim zamanlar oldu, eleştirildiğim, hakarete uğradığım dönemler oldu; hiçbirisini ama hiçbirisini önemsemedim, evet; megolaman birisiydim. evet; umursamaz birisiydim. evet; başkalarının düşünceleri ile yaşamayan birisiydim ve evet; gerçekten hiçbir kişi umurumda değildi.
Ama iki şeye anlam veremedim bunca sene üzerine.
1- Eren Bülbül kardeş'imle ilgili yazdığım girdiye,
2- Bu rahmetli kızcağımızla ilgili yazdığım girdiye neden eksi verildiğini anlayamadım. Hayatımda ilk kez 3. bir kişiyi anlamak istedim; sonra sinirlendim ve vazgeçtim. Ama yok, vazgeçmeme kararı aldım; bu iki girdiye eksi veren kişi lafım sana:
Seninle, dilediğin yerde ve zamanda tek başıma olacağıma dair söz vererek görüşeceğime buradan şerefim üzerine yemin ediyorum. Tek bir ricam var senden: özellikle bu kızcağımızla ilgili hangi durum hoşuna gitmedi de eksiledin, bunu bana izah et yeter. Yanlış anlama; eksiydi, artıydı falan gerçekten umurumda değil, ki bir oy almak için yazmadığım hususunda da seni nasıl temin ederim bilmiyorum ama inanmanı canı gönülden istiyorum.
Olmadı mesaj ile ulaş bana; numaramı vereyim, özel numaradan ara ve anlat bana. Rica ediyorum.
Bu arada;
Bu kızımızla ilgili "evli bir erkek ile beraber olan, parasından dolayı peşine giden bir kadın" demeyi biliyorsunuz ama "evli bir erkek ve bir kız çocuğu sahibi olmasına rağmen, uçkurunun peşinde koşan bir yamyam" tarafından katletildiğini neden söyleyemiyorsunuz ?
Ben söyleyeyim mi nedenini; çünkü sizde o göt yok. Şayet varsa bana ulaşın lütfen.