abd'de vietnam savaşı karşıtı gösteriler, fransa'da charles de gaulle karşıtı protestolar yapmış olan kuşak. ondan sonra bu gösteriler zincirleme bir biçimde tüm dünyaya (japonya dahil. hatta hayao miyazaki de bu amcalardan yanlış bilmiyorsam) yayılmıştır.
68 kuşağı, sanatı imha eden kuşaktır. zira dertleri tavanladır. bu sebeple tabana yönelmişlerdir. sanatın yerini popüler kültüre bıraktırmışlardır. bugün insanlar 12 ton müziği yerine rolling stones'dan, metallica'dan falan daha çok bahsediyorsa bunu sağlayan bu kuşaktır.
fryderyk chopin gibi yerel ezgileri tabandan alınıp tavana taşımaktansa, tavanla hiç muhattap olmayıp doğrudan tabana yönelmişlerdir.
tabii bunda nazi almanyası'na verilen tepki de vardır. nazi almanyası'nın sözde romantikliğini "işte romantizm, klasizm falan hep böyle felaketlere yol açıyor!" şeklinde yorumlayıp sanatı hor görmüşler bu amcalar.
tabii ülkemizde doğru düzgün sanat olmadığı için bizim ülkemizde pek avrupa'daki bu etki görülmemiş olsa gerek. zaten osmanlı'da sanat istanbul ve balkanlarla sınırlıydı. anadolu'ya sanat cumhuriyet ile beraber gelmiş ve insanların tepkisi de şu tarzda olduğundan**, zaten ortada yok edecek bir şey de yoktu.
