1. 1 yıl 7 ay 10 gün önce yaptığımdır. kendimi bildim bileli yurt dışında yaşama hevesim vardı. bu hevesin ortaya çıkış sebebi muhtemelen bilgisayarlara olan ilgim ve bunun yurt dışında daha çok elle tutulur bir yeri olmasıydı. asla kendime yurt dışında yaşamalıyım gibi bir hedef koymadım. üniversiteye başladığım ilk günden beri düşünce yapım şekillenmeye başladı. üniversite yılları geçmeye başladıkça ülkenin olaysız bir gününü göremez oldum. sakin bir gündemimiz asla olamadı. bu yorucu gündem fizyolojik ve psikolojik olarak çok yoruyordu. üniversitenin son seneleri yaklaştıkça istanbul kâbusu gözümü bürümeye başlamıştı. mesleğimi yapacak en popüler yerin istanbul olması beni aşırı korkutuyordu. ülkenin son dönemdeki hali ve istanbul’da yaşayacak olma stresi beni yurt dışı arayışına itti.

    son senemde, uzun süren araştırmalarım sonucunda 3 farklı avrupa ülkesinden staj teklifi aldım. stajımı erasmus stajı olarak yapmak avantaj sağlamıştı. tercihimi almanya olarak yaptım ve stajımın son gününde beni almanya’ya bağlayacak olan sözleşmeye imzamı attım. stajım boyunca uzun sürece gözlem yaptım. neredeyse her gördüğüm şeyi kıyaslıyordum. o kadar çok şey farklı ki insan kıyas yapmadan kendini alamıyor. beni en çok şaşırtan şey insanların çok kibar ve düşünceli olmasıydı. küçüklükten bu yana uygulanan “avrupalı yere düşsen yüzüne bakmaz.” ideolojisinin yıkılışını an be an yaşayarak öğrendim. türkiye’de göremediğim iyi niyeti burada gördüm. düzen aşığı bir insan olarak insanların her kurala uymasını ve saygı gösteriyor olmasını hayretler içerisinde gözlemledim. benimle iletişim kuran birçok insan aşırı güler yüzlüydü ve bir defa dahi ırkçılık görmedim, hissetmedim. bunu biraz da şansla alakası var sanırım çünkü her insan kendi şansını da yanında götürüyor.

    hayatım ya istanbul’da yada almanya’da devam edecekti. her uyandığım gün, balkonumda kuşların cıvıltısını dinlerken, yolda tanımadığım bir insanın bana selam vermesini görürken, komşumun benim için özel olarak hazırladığı keki yerken, aynı komşumun daha beni tanımıyorken hediye ettiği bisiklete binerken ve benzeri olayları yaşarken verdiğim kararın çok doğru olduğunu hissediyorum.

    kendinizi nerede huzurlu hayal ediyorsanız oraya adım atmaktan çekinmeyin. her zaman türkiye’ye dönüş bileti cebinizde korkmayın, cesaretinizi toplayın ve hayal etmeyi bırakmayın.
    #185804 meister | 5 yıl önce
    2eylem