Her gece, herhangi bir şeyi her beklemem gerektiğinde, her elimi cebime attığımda, işyerinde masamda, evde yatağımda, kitap okurken bile mesela, o yüzükle oynuyorum. Oynuyor mu denir onu da bilmiyorum. elimde işte. kızılötesi gibi bir şeyle bakılsa ellerimde yıldız tozları görülebilir. Yıldız'ın yüzüğünden başka ne beklenir? Yaz mıydı kış mı, gündüz, gece, saat, yer hiçbir tanım ve tasvir yapamıyorum o yüzüğü yıldız'ın bana verdiği anı. Zaman bu kadar ışık hızında geçip giderken nasıl oluyor da zaman geçmiyor? ayrıca kolyesi de bende. fakat korkuyorum zarar veririm diye. Nasıl ince, narin, zarif. Yıldız gibi. Muhtemelen yarısından çok daha fazlasını devirdiğimi düşündüğüm hayatımın en lezzetli anları.
Neyse itiraf filan yok burda der konu ve hatta komşu diye; dakika sayıyorum. manyak gibi ama. hop 53 oldu. aha 54.