Buraya benim için manevi değeri çok yüksek bir şarkı bırakıyorum. Aynı anda hem güzel, hem zor zamanlarımı paylaştığım ve aşık olduğum enstrumanıma beni teşvik eden şarkıyı. Beni bateriye başlatan şarkıyı. Halbuki biraz olsun davuldan anlayan arkadaşlar da duyacaktır, hiçbir nanesi de yok, bildiğin 4/4'lük ritim. Dümdüz. Bilmiyorum o ara neden böyle bir hissiyat yarattı içimde ama bunun yeri drum coverlarımda ayrıdır her zaman.
(Depressive suicidal black metal bağışıklığı olmayanlara önerilmez)
(link: youtu.be/... : Xasthur-Screaming at Forgotten Fears)
