kendisi de dayak yiyerek büyümüştür. insan davranışı öğrenilen bir şey. ve kuş yuvada gördüğünü yapar diye bir de atasözümüz var. dayak yiyerek büyüyen çocuk bir noktadan sonra bunu normalleştirir. aksi takdirde hayatla başedemez. çünkü dayak yalnızca can acısı değildir. varoluşunun, kişiliğinin, kimliğinin ayaklar altında çiğnenmesidir. yediği dayaktan ibret alıp bu döngüyü kırmak ve kendi çocuğuna fiske bile vurmamak çok az insanın başarabildiği bir şey.