şu sıralar kıyafetlerimde anlamsız delikler oluşturan alet. (bence o suçlu)
"çok fakirdik." diye başlamayacağim. ama fakirdik arkadaşlar. 1993 yılı gibime geliyor. ancak o zaman bu makine evimize gelebildi. annemin tek tatil gününün bütününü, elde yıkadığı çamaşırlardan kurtarıp bize ayıracağının sevinci...
makine evimize geldi, kuruldu ve çalıştırıldı. ablamla karşısına oturduk. gözümüzü kırpmadan bir sağa bir sola dönüşlerini heyecanla izledik. hızlandı sonra. öyle hızlandı ki çamaşırları seçemez olduk. korkup babamı çağırdık. o da şaşkın... bir süre sonra normal dönüşlerine devam etti. program bitene kadar karşısından ayrılmadık ablamla...
not: annemin tek tatil gününü cam silmeceler, toz almacalar... bunlar doldurur oldu.
