Aktivist anna Jarvis, 1905 yalında annesini kaybettikten sonra derin bir hüzün yaşamış. Çocukların annelerinin kıymetini anlamaları adına başlattığı farkındalık hareketinin sonucu dünyaca özel gün kabul edilmiştir anneler günü. Jarvis anneler gününün resmi olarak tatil kabul edilmesi için çok uğraş vermiş. Sonuç olarak abd resmi olarak özel gün statüsüne almış.
Zamanla anneler gününün ticari faaliyetlere malzeme edilmesi oldukça üzmüş jarvis'i. Seneler sonra Bir gün gittiği bir restorantta masasına getirilen fiyatı yüksek "anneler günü" salatası oldukça sinirlendirmiş ve tabağı kaldırıp masadan fırlatmış. Amacından saptırılan bu günün kontrolünden çıkışını izlemek oldukça üzmüş jarvis'i.
Bu durumu eleştirdiği sözlerinden birisi şöyle:"sizin için dünyadaki herkesten daha fazlasını yapan kadına hadiye kartı yazmak, tembel olmanız dışında hiçbir şey ifade etmez. Ve şeker! Annene bir kutu al ve Sonra çoğunu kendin ye. Güzel bir his!"
Sevgi ile büyümüş bir çocuk annesinin kıymetini bilecektir ve Sevginin kaynağını beslemek zaten içinden gelecektir. Daha bir ay öncesinde her ortamda maruz bırakıldığımız duygu sömürüsünün güdümündeki çocuğun annesine alacağı hediyeye bir annenin ihtiyacı yoktur/olmamalı. Bu beklenti de olan kadın ise benim gözümde anne olamamıştır. "hatırlanmak güzel şey!" ifadesini de kabul etmiyorum. Gerçi çocuğu geçtik eşlerden bile hediye bekleyen versiyonlar var. Sanırsın birileri zorla anne yapmış ve bu konuyla ilgili takdir bekliyorlar. Dünyaya getirmeyi göze aldığın bakıma muhtaç canlıyı gözetip korumakla yükümlüsün ve bunu takdir edilmek için yapmıyorsun. Emeğin değerini öğrenmiş bir evlat gereken kıymeti annesine, kimsenin dürtmesine ihtiyaç duymadan gösterecektir. Ama bir gün ama hergün...