yukarıdaki maddelere katıldığımı bildirerek kapitalist düzenden , yaşanmış travmalara, beslenme ve yaşam tarzından, gelecek kaygısına, maruz kalınan yanlışlardan, mutluluk kavramının değişmesine birçok sebebi olabiliceğini düşünüyorum.
benim üzerinde durmak istediğim sebepse epiküros'un mutluluk düşüncesinde temel aldığı haz ve acı kavramlarıdır.
insan mutlu olmak için arzularına ulaşmaya ve mutsuz eden şeylerden uzak durmaya çalışır. bunu yapmak için de haz duygusunu kullanır. ancak insan zannettiği kadar özgür değildir. neye haz duyacağını kendi belirleyemez. bu yüzden arzularına ulaşma sürecinde kendine acı verecek şeylerle de karşılaşabilir. bu noktada akılcı düşünen insan farkında olmadan bir formül geliştirir. bu formül minimum acı çekerek maksimum hazza ulaşmaktır.
bunu sağlayabilmek için sürekli tercihlerle karşı karşıya kalırız. hayallerimize ulaşmak için fedakarlıklar yapmamız gerektiğinde en az fedakarlığı yapmayı tercih ederiz. ancak katlanmayı göze aldığımız zorluklar süreç içerisinde insanın taşıyamacağı yüklere dönüşebilir. bu da insanlarda kırılma noktası yaratıp mutsuzluğa depresif duygulara neden olur.