eskiden siyah beyaz filmlerden hep uzak dururdum. renk tabi ki beni iten sebeplerdendi ama asıl neden belki yüzlerce klişeleşmiş örneğin* çıkış yerleri olduklarını düşünmemdi. yani aslında zaten bildiğim senaryoları, kurguları, çekimleri kötü bir görüntüyle izleyecektim ve bu hiç cazip gelmiyordu. ta ki bu şahane filmle karşılaşana kadar. halamın yalvar yakar bana izlettiği bu eser sonrası, tabularım yıkıldı ve kült filmlere merak salmaya başladım. filmin içeriğini anlatmama pek gerek bırakmamış yazar arkadaşlar sağ olsun. küçücük bir odada geçen, dünyalar kadar mesaj içeren enfes bir tecrübedir kendileri. mutlaka izleyin izlettirin.