enter sandman'in ana riff'i, creeping death'in köprü kısmı (meşhur " die by my hand" kısmı), master of puppets'ın geçiş rifflerinin de dahil olduğu bir çok güzel riff bu abinin ellerinden çıkmıştır. hatta listesini de paylaşayım katkıda bulunduğu metallica parçalarının şuradan .
bay area thrash metal gruplarını anlamadan, özellikle de dönemine göre değerlendirmeden, çok yerden yere vurulan bir gitaristtir bu abi. baştan söyleyeyim, büyük mustaine hayranıyım ama mustaine'in kill'em all'dan sonra sololarının yakışacağı pek az metallica parçası vardır. ilk albümden sonra hayal edemiyorum kendisini, iyi ki megadeth'i kurmuş da o güzel şarkıları ve soloları da dinlemişiz (megadeth şarkılarına gidecek güzel sololarını)...
konumuza dönecek olursak, sene 80'lerin başı, atlantik'in bir kıyısında punk akımı ve disko şıkır şıkır şıkırdarken birden bir akım doğuyor; Ne War Olm Ben Hurdacı Muharrem - Değil tabii ki - New Wawe of British Heavy Metal. Bu abilerimizden en çok öne çıkan bittabii ki meşhur iron maiden. Ticari olarak maiden kadar başarılı olmasalar da motörhead, saxon, diamond head, venom gibi gruplar da türün güzel örneklerini veren gruplardır. bu abilerin 70'lerin son yarısında başlattığı bu akım abd'ye de yansıyor haliyle. bootleg olsun, albüm olsun (daha mtv yok ortada, 81 yazına kadar) bir şekilde etkileniyor amerikalı gruplar da. daha sonra işi daha da dallandırıp budaklandıracak olan california'nın bay area'sından ateşi ilk yakan grup olan exodus çıkıyor sahneye (gariptir, kendileri ilk albümleri bonded by blood'ı ancak 6 yıl sonra çıkarabiliyor, belki hammett'in ayrılmasının da etkisi vardır, bilemedim) ve her ne kadar önceleri los angeles'da olsalar da bu akıma cliff burton'ın memleketi san francisco'ya taşınarak dahil olan metallica ile yine akıma los angeles civarından katılan slayer yön vermeye başlıyor.
şimdi niye anlattım bunu? bu akıma yön veren gruplar (anthrax'ı da severim ancak mahşerin dört atlısı bu durumda metallica-megadeth-slayer-exodus olmalı) ve ilk albümlerini bir inceleyin. bu adamlar gayet punk rock'ı alıp, heavy metal'e katan, sahnede sokaktaki gibi giyenen ve davranan adamlar. yalın, hızlı, direkt. metallica pek de güzel anlatmış dertlerini; metal up your ass! ne 45 dakikalık sololar var, ne bayağı sözler ve poz kesmek.
bu ilk albümlerde de göreceksiniz ki bu abilerin hiçbirinin virtüözite kaygısı yok, hatta vokalleri bile gayet spontan, teknik meknik yok, bam bam bam! james hetfield vokalle ilgili ropörtajlarında bunu çok açıkça dile getirmiş zamanında, adam diyor, ben bağırıyordum kardeşim, siyah albüme kadar da pek güzel "bağırmıştır".
neyse çok dağıldık; bonded by blood, show no mercy, killing is my business... and business is good ve kill'em all... şu albümlerin sololarını dinleyin ve deyin ki kirk hammett (her şey kendi benzeriyle kıyas edilir) kötü bir thrash gitaristidir. kirk hammett, büyük ihtimalle pek pratik yapmayan ve belki de halen sahne korkusu yaşayan bir gitaristtir... ben size diyim. bu abinin sorunu bence bu.
ve son olarak, o kadar izlediğim belgesel vesair yayından edindiğim izlenim de şudur, metallica'da gerçek hayatta tanısanız en çok seveceğiniz abi bu abidir bence. jaymz de lars da kedi köpek gibi itişirken bu abi tutkal gibi grubu bir arada tutmuş bile olabilir bence. sırf bundan bile aslanımsın canımsın kirk abi.
lan ne uzun yazmışım, en yakın arkadaşımın anı defterine dönmüş. hehe. buraya kadar geldiyseniz tşk.
