bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
En kötüsü sen kendini ne kadar kandırırsan kandır sonunda suratına çarpan gerçeklerden kaçamıyor olmak bence sayın sevgili sözlük.
Aylardır kendimi kandırıyorum Biliyorum bunu birkaç saat önce iliklerime kadar hissettim zaten, tedavisi olmadığını bile bile aslında durumu iyiye gitmezken Ben her gün itina ile kendimi kandırıp durumu iyiymiş gibi davranmaya devam ettim. Nörolojik formuna kadar ilerlediğini çok çok iyi bildiğim halde “yok yahu meslek takıntısı hep, iyi iyi tedaviler işe yarıyor daha zamanı var” dedim kendime, Son zamanlarda yürüyüşlerinin bozulmasına, iştahsızlığına, daha az su içiyor oluşuna hatta artık idrarını yapamıyor olmasına bile bahane buldum kendimce, hep aynı cümle işte “daha zaman var”.
Şimdi kollarımda uyurken aslında çok da zaman kalmadığını itiraf ediyorum kendime artık.
Sanırım hayatın beni sınama şekli bu sevgili sayın sözlük en değer verdiğim canlılarla sınanıyorum bu hayatta. imkanlarımın tamamını kullansam bile kurtaramıyorum bazen ve bu bazenlerin her seferinde En başında kendime “Tamam bu hayvan hasta evet, tedavisi de yok buna da evet, kimse de istemiyor alıp eve götürmek zorundasın buna da evet ama artık bu gördüğün kaçıncı vaka, alıştın, biliyorsun olacakları ama en azından kalan zamanını mutlu geçirecek” desem bile İçimdeki sızının hiçbir zaman Azaldığını hissedemedim.
Ve kızgınım insanlara, çok çok kızgınım bu konuda, her seferinde asla reddedemeyeceğimi bildikleri için, bu acıyı kendileri yaşamamak ve vicdan azabından kendilerini kurtarmak adına “sen bizden daha iyi bakarsın, senin işin bu” adı altında sömürüldüğüm ve bu kadar yıpratıldığım için gerçekten çok çok kızgınım.
Bugün tam 4 ay oldu ufaklığımla tanışalı ve maalesef bu teşhisi koyalı. Aylardır İstisnasız her gece birlikte uyurken hissettiklerimi tarif edebileceğimi sanmıyorum. Bu Gerçekten o kadar tarifsiz o kadar çaresiz bir his ki ne bu ufaklıkta ne de geçmişte hayatıma dokunan ama ne yaparsam yapayım kurtaramadığım diğer ufaklıklarda adını koyamadım.
Biliyorum bu son olmayacak ve biliyorum yine “hayır demeyi öğren artık” dediğim her olay için sömürülmeye devam edeceğim sırf bu kadar değer verdiğim için hepsini biliyorum, kendime de kızıyorum ama Herhangi birinde bile hayır deseydim şu halimden daha iyi hissetmeyeceğime de eminim.
Zaman bazı şeylere maalesef iyi gelmiyor sevgili sayın sözlük, birde insanlar hiçbir şeye iyi gelmiyorlar...