bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
korona salgınının geldiği nokta itibariyle kendimi izolasyona kapattım. şirketim artık evden çalışmamızı istedi. bir dişçi randevum vardı onu da iptal ettim. ev arkadaşlarımdan biri iki hafta önce kız arkadaşının yanına gitti. diğeriyle evdeyiz.
bu yazı dizisinden çıkartabildiğiniz üzre zaten bir ay kadar dışarıdan koparacak kadar hazırlığımız var. haftada bir yakındaki markete gideceğiz. gerekirse ona da gitmeyiz. balkonu temizledik, evi temizledik. bahaneyle çiçek gibi oldu ortalık.
izolasyonun psikolojik yönü sanıldığından ağır. timoteus'un yazdığı gibi, aileler dağılıyor. bunun daha kısa süreli ama yoğun versiyonunu temel kış kampı eğitiminde,çıkmanın yasak olduğu çadırda tanımadığım bir elemanla burun buruna takılarak yaşamıştım. dağcı, kampçı arkadaşlar daha iyi bilir. elbette ondan yüz kat rahat. internet var, gitar var. pek çok arkadaşım zaten bir hafta böyle takılıyor oyuna sardığında.
evde bir rutin kurmaya, az görüşmeye çalışıyoruz. arkadaş 15- 20 gün bildiğin hapiste yatmış. ona hiç koymaz tahminen.
dışarıya akşamları yürüyüş için çıkıyorum. kalabalık olmayan bir park var, kendimi doğaya atmak için güzel bir bahane.
güncellemeler gelecek.