Komplo teorilerinin sorunu, bilgi teorisinin en temel kriterini "bilginin yanlışlanabilirliği"ni esgeçmiş olmasıdır. termodinamik üzerine yayın yapmaya çalışırken enerjinin korunumunu yoksaymak gibi birşey.
örneğin saf suyun bir atmosferde 100 derecede kaynaması "yanlışlanabilir" bir bilgidir. biri gelip 42 derecede kaynatırsa, çöker. ha komplo teorisyeni ne yapar? test mekanizmasını da test edilen iddianın içine katar. der ki "termometreler doğru göstemiyor". bunu sınayalım, kendi termometremizi yapalım" dersin, "deniz kıyısı bir atmosfer basınç değil, aslında gökyüzü değişti, daha ağır" der. bu sarmal galaksilere kadar büyür, bir sorusunun cevabını beklemeden diğerine atlar. çünkü cevaptan korkar.
yani analitik düşüncenin birinci kuralı, karmaşık soruyu daha basit ögelerine ayırıp test etmek, tersine döner, her test önerisinde iddiasını büyütür, daha büyük bir problemin parçası yapar. lakin bilginin değil, inancın peşindedir.