kadınların gerçekten hiç hoşlanmadığı muhabbet konusu.
bazı olaylar vardır, yaşandığı an gerçekten çok eğlenceli olan, ama sonradan anlatıldığında havada kalan, boşa giden... sadece askerlik anılarında değil, hepimizin hayatında zaman zaman olabilen türden bir şeydir bu. askerlik anıları da genellikle böyledir. aradan sivrilen çok komik olaylar dışındakiler, siz onu orada yaşarken anlamlıdır. başkasına anlatıldığında, öğretmenlerin okulun açılış gününde yaptığı bitmek bilmeyen konuşmalar falan gibidir. "bitse de gitsek" isteği uyandırır sadece. bir kadının size saatlerce kuaför hikâyelerini anlattığını düşünün (ki kadın halimle ben bile dayanamam bu muhabbete.) hah! işte aynen onun gibi bir durum.
