bakkal defterine ismini veren mekan. nitekim eskiden kredi kartı vesaire yokken bakkallar veresiye alış verişin en çok yapıldığı mekanlardı. insanlar aylık ihtiyaçlarını bakkaldan alır, ay başında maaşı alınca ilk iş bakkala olan borcunu kapatırdı. bazı yerlerde bu düzen hala devam ediyor diye duyuyoruz ama şahsen rastlamışlığım yok.
ciddi anlamda önemliydi bir de bakkal olmak. ben ilkokuldayken babası bakkal olan çocuk vardı misal. benim babam memur, annem öğretmen idi, cebimde zar zor simit parası olurdu, bakkalın çocuğu bir kaç kutu tadelle ile gelip biz fakirlere yukarıdan atardı onları. biz de yem atılmış güvercinler gibi kapışırdık tadelleleri. haliyle o yıllarda bakkal demek zengin demekti benim gözümde ki cidden de mali durumu iyi insanlardı. enflasyon o kadar yüksekken veresiye satış yaparak aslında her mahallenin tefeciliğini de yapmış oluyorlardı. düşün işte, kk yok, kmh yok, ihtiyaç kredisi yok... yaz deftere, al. bu pirincin kilosuna bu kadar veriyoruz ama piyasada gerçek fiyatı ne kadarmış diye soracağın google bile yok...
sonra öldü tabi. süpermarketler öldürdü onları. ama hak etmediklerini de söyleyemem. çünkü bazıları cidden sömürdüler insanları yıllarca.
