ilkini 1997 yılında, askere gitmeden 3 ay kadar önce doğum günü hediyesi olarak almışlardı. kullanmaya korkardım, faturası çok gelecek diye.
ondan önce hayat daha güzeldi. daha yavaştı ama daha güzeldi.
şimdi bazen oğluma anlatıyorum, eskiden cep telefonu yoktu diye. inanmıyor bana. ki kendisi nokia 3310 gördüğünde "aa bu telefonun üstüne tuşlar var" diye hayretler içerisinde kalan 2004 model bir adam. internetin olmadığı bir dünyayı hayal bile edemiyor haliyle.
biz çocukken, önce mahmut çıkardı evden. iltan'ların eve uğrar onu alırdı. ikisi, bahçe duvarının arkasından seslenirlerdi. ekibe ben de katılınca, özgür'lerin tarım il müdürlüğü lojmanındaki evlerinden onu almaya giderdik. özgür de katılınca çete tamamlanırdı. sene 1986.
otuz sene sonra, oğlum cep telefonunu bile nadiren kullanıyor aslında. skype'tan bağlılar çünkü birbirlerine. pc kapalıysa, o zaman sıra cep telefonuna geliyor.
yaşlandım sanıyorum. ondan böyle oluyor. php çalışmayı bırakıp tsm dinlemeye ne zaman başlayacağım acaba?