1985'ten beri gözlük, lens kullandıktan sonra 2006'da yaptırdığım ameliyat. kendi göz doktorum dahil, herkes çok korkuttu beni. gerçi boşa değil, gözden bahsediyoruz sonuçta. bir terslik olsa geri dönüşü yok, sıkıntı büyük.
neyse, kuruluktan artık lens takamayaya başlayıp, gözlükten de fenalık geldikten sonra tüm cesaretimi toplayıp, kapı kapı gezip bilgi aldıktan sonra bir doktorda karar kıldım ve yattım masaya. ameliyatı yaptıkları odanın, bekleme odasına açılan bir penceresi vardı. oradan karşı duvardaki tv görünüyordu. çok iyi hatırlıyorum ntv açıktı normalde gözlüksüz orayı görmem, altyazıları seçmem falan mümkün değildi. cırt cırt yaptılar yapacaklarını, kalkabilirsiniz dediler. kalktım, pencereden baktım, anaaa televizyonu net görüyorum. "aman tanrım, görüyorum!" * diye haykırdım şaşkınlıkla. bir kahkaha koptu odada. ertesi gün kontrole gitmek için sokağa çıktığımda, görüntü kalitesi 240p'den 1080'e yükselmişti sanki. dünyayı ilk defa bu kadar net görüyordum. inanılmaz bir histi.
sonra yıllarca kafamı duvarlara vurdum, niye bu kadar bekledim diye. ama maalesef 2016 yılında, yakının hortlamasıyla * uzak da hafiften geri geldi. 10 yıl tadını çıkarabildim sadece ama yine de güzeldi.