arada bir aklıma düşüyor. emekli maaşım beni köy yerinde rahat rahat yaşatır. keyfine koparıp yemek için iki kök domates biber de ekersin. bunu istememin asıl sebebi köpekler. köpek istiyorum. ama öyle sesi kendinden büyük fifilerden değil. şöyle kocaman kangal gibi filan bir köpek. apartmanda olmuyor onlar. bahçe lazım. koşsun oynasın, yorulunca eve gelsin. ve lakin köylük yer kendi dinamikleri olan bir yer. gelen gidene yabancıya alışık ege köyleri dışında şehirden gelmiş bir insanı kolay kolay kabul etmez, barındırmaz. bu sebeple bir türlü bu işe yeltenecek cesareti toplayamıyorum. hayaller vs gerçekler.