genç yaşta saçma sapan bir sebeple hayatını kaybetti. ulaşım tercihi kendi kararı idi. pilotaj hatasına elbet yapabileceği bir şey yok.
açıkçası bundan sonraki satırları düşünerek yazmam lazım. çünkü onu sevenleri üzmeden nasıl ifade edebileceğimi bilmiyorum. düşüneyim biraz.
her ölüm erkendir derler. ve bazı ölümler insanları daha fazla üzer. yani, ne bileyim, ölen iki kadından birisi güzel ise, güzel olan için daha fazla üzülür insanlar. aynı şekilde ölen iki insandan birisi genç ise, genç olan için daha fazla üzülür insanlar. ya da ölen insan ünlüyse. hele ki sevilen bir ünlü ise.
kendisi benim hayran olduğum bir sporcu değildi. nba'i takip ettiği dönemde jordan'a denk gelen bir nesildenim çünkü. hatta "kim ulan bu kobi birayn..." bile demiş olabilirim. ama vakitsiz ölümünün aldığı tepki bile ardında bıraktığı güzel izi göstermek için yeterli. o noktada ben kim oluyorum zaten?
bu yaz, 6 yaşından beri tanıdığım adamı kaybettim ben. 44 yaşını tamamlayamadan çat diye öldü gitti. benden 3 ay küçüktü. belki de o yüzden artık biraz garipsiyorum insanların aslında şahsen tanışmadıkları bir insan için bu denli üzülmelerini. anlayabilsem de.
o helikopterde tek başına değildi. kızı, evli ve çocuklu erkek beyzbol antrenörü, yine evli ve çocuklu kadın basketbol koçu ve henüz bilmediğim başka birileri daha... ben açıkçası hepsi için üzülen gruptanım. elazığ depreminde hayatını kaybeden 6 aylık hamile kadın için belki biraz daha fazla. zaten bu nedenle haber izlemiyorum ya.
keşke ölmeseydi. keşke bu kadar çok insanı üzmeseydi. ama kim bilir, belki şimdi daha iyi bir yerdedir...
benim canımı sıkan ise, bunun önlenebilir bir ölüm olması. tıpkı depremlerde ölen insanların ölümlerinin de önlenebilir olması gibi. çünkü her şey tedbirli olmakla ilgili.
sisli havada uçmayı tercih eden bir pilot yüzünden öldü o ve yanındakiler. los angeles polisi sisi görüp öğlene kadar kendi helikopterlerini kaldırmazlarken, onların pilotu uçtu. yetişmeleri gereken bir program vardı ve 1991 model helikopterin siste seyretmesini sağlayacak bir donanım sanıyorum yoktu. bunları düşününce, gel de çıldırma.
sürçü lisan ettiysem affedin. her insan hayatı değerli, iz bırakanların gidişi elbet biraz daha fazla hüzünlü.