bir godard filmi. godard film icin kafede oturup oyuncu dusunurken yakininda oturan chantal goya dikkatini ceker ve basrolu direkt ona verir. chantalin bir de kendisini emperyalizmin agina dusmus silik bir kadin olarak goren ve yer yer asagilayan, marksi satir satir ezberlemis parisli devrimci sevgilisi vardir. ama film basindan itibaren kadini ezen bir imaj verip paulu (marksist sevgili) entelektuel ve dunya meselelerine daha ilgili gosterip chantali surekli saciyla veya makyajiyla ilgilenen kadin olarak gosterirken olaylar hic de oyle son bulmayacaktir. guzel bir marksist elestirisi var filmde.