1. Kankası vişneyle bir olup Beni sarhoş eden ilk içki.

    Yaş: on altı, yer: şirin bir sahil kasabasında zar zor içeri sızmayı başardığımız bir bar ve de masada en sevilen arkadaşlar. E vişnenin sempatik tavırları da eklenince sıcak arkadaş sohbetine "yea nolcak ki, tadı da güzel ehhehhe, bak üçüncü kadehteyim hala tık yok" diye diye dört beş kadeh yuvarladım ben bu sinsi arkadaştan. Gerçekten de sürekli kahkaha atmam dışında bir etkisi de olmamıştı, ta ki ayağa kalkıp da yürümeye çalışıncaya kadar. Meğer votkanın olayı oymuş, ayağa kalkınca başlıyormuş şenlik, hehheh, sabaha karşı son iç organımı da kanalizasyonun derinliklerine gönderdikten sonra tam olarak anlamıştım neden "ağzınızla için" dediğini büyüklerin.

    Ama o gece toyluğum yüzünden yaşadıklarım güzel ders oldu bana, adabıyla içmenin ne demek olduğunu öğrendim ve yine ilk gençlikte yaşanan bir kaç minnak hadise dışında da hiç sorunum olmadı sonrasında içkiyle. Hep keyif alarak, kontrolümü kaybetmeden, bol kahkahalı oldu alkolle münasebetim.

    Kamu sutopu: alkol dostunuz degildir.
    #167062 petra von kant | 5 yıl önce
    0içki