"değişim"e gerçekten inanan kişi, kimseye, "az önce şunu dememiş miydin, şimdiyse, başka bir şey söylüyorsun" demiyor; kimse için, kimseye, "sen bilmiyorsun, bu adam, şu kadar zaman önce, şunları yapmış bir adam" ve türevi sözler etmiyor. kimsenin savcısı ya da yargıcı olmaya kalkmıyor. değişmesini dilediği bir şey söz konusuysa, değişimi umuyor, değişimi bekliyor. değişimi gözleyip, kimseyi rahatsız etmiyor. Değişim gerçekleşmişse ise "değişti" değil, "değişmiş" diyor.
zamanda ve insanda her an bir "değişim" olduğunu kavramamış ya da kavramak istemeyen ya da kavramak işine gelmeyen, kavrarsa kimseyi sorgulayıp, eleştirip, yargılayamayacağı için çok acı çekip, kahrolacak kişiyse "değişim"i engelliyor.
"değişim"e gerçekten inanan kişi, hiçbir "değişim" karşısında şaşırmıyor.
