son derece doğal. bir insanla tanışıyorsunuz. ortak alanlarınız sizi dost ve arkadaş yapıyor. ama işte hiç kimse stabil değil. hayatta yalnızca o kişiyle ilerlemiyorsunuz. o da sizinle ilerlemiyor. yaşadıklarınız, okuduklarınız, alışkanlıklarınız, ilgi alanlarınız, sevdikleriniz, sevmedikleriniz farklılaşmaya başlıyor. bir noktada sizi bir araya getiren şeyler tükeniyor, kalmıyor. işte o zaman vakit tamamdır. ya bırakırsınız kendi kendine ölsün ilişki, ya da radikal bir biçimde kestirip atarsınız. sündürmek gereksiz bir eylem bu durumda.