beni en etkileyen yönü, evrenin yaratılışının müzikle olması oldu bunda.
tüm lotr hikayeleri gibi bu da yüzlerce defa revizyona uğramış. melkor'un adı ilk başta "melko"ymuş. sonra tolkien "bir ara bakarım" deyip bu projeyi rafa kaldırıp lotr'a daha çok odaklanmış.
lotr'u oluştururken ainulindale'yi oluşturmaya yeniden başlamış. tekrar yüzlerce defa revize ede ede en sonunda the silmarillon'daki haline ulaşmış.
imanlı bir katolik olan tolkien, lotr'da da olduğu gibi bu bölümde de hristiyanlıktan bol bol yararlanmış. mesela her şeyin güzel giderken birden bire alaşağı olması, melkor'un gururlanıp güzelim ahengi bozması falan yaratılış* kitabından esinlenilmiş.
//bu başlık morgase tarafından ukde olarak kaydedilmiş